شنبه, ۹ خرداد ۱۳۹۴، ۱۰:۲۷ ق.ظ
تقدیم به مولا علی اکبر ع+صوت
سلام.مدح مولام علی اکبر ع
تقدیم به ساحت مقدسشون
وقتی خدا رو کرد ذات نور خود را
لبریز کرد از باده کوه طور خود را
توحید را در صورت خورشید جا کرد
تاباند نور جلوه ی مستور خود را
آیینه ی پیغمبری،با تو خداوند
نزدیکتر کرده ست راه دور خود را
تا عالمی را مست گرداند به دیوار
آویخت دست شاخه ی انگور خود را
چون ذات ما را مست از کوثر نوشتند
ما را گدایان علی اکبر نوشتند
خورشیدی و هفت آسمان پروانه ی تو
ای رد پای عشق روی شانه ی تو
هرکس هرآنچه خواست از تو ده برابر
دادی،فدای بخشش شاهانه ی تو
مثل عموی خود کریم و مهربانی
یا ابن الحسن قربان مهمان خانه ی تو
محشر به نفع ماست میزان الهی
ما را شفاعت میکند پیمانه ی تو
حالا سبوی مرد دریا باده دارد
این خانه بعد از اینش آقا زاده دارد
میراث دار هیبت دریا پسر ها
خورشید تارکی شب،فردا پسر ها
رسم است وقتی خانه ای بابا نباشد
دارند مسوولیت بابا پسرها
که میشود آیینه ی یک خانواده؟
که میشود مرد پدر؟تنها پسر ها
تاریخ تکراریست از آیینه ی عشق
طوبای کوثر خانه ی زهرا پسرها
از آن پسرها یک نفر شد ماه ایران
جمع اند دورا دور این مولا پسر ها
ای سید عشاق،ای پیر خراسان
اصلا بیا و جان بخواه از ما پسر ها
مارا دعا خادم این در بمانیم
پای شما مثل علی اکبر بمانیم
باید برای عشق از دنیا سفر کرد
با عشق هم پیمان شد و با عشق سر کرد
آموختم من از علی اکبر که باید
وقت بزنگاهان تمنا از جگر کرد
تحریم هرچه قدر تنگا تنگ باشد
باید به دریا دل زد و باید خطر کرد
چون عهد بستی با ولی خویش باید
از لب زدن بر باده ی دیگر حذر کرد
هرکس که حرف از حنجر مولای خود زد
بر سنگ دل ها هم کلام او اثر کرد
تاریخ شاهد بود ما مرد جهادیم
در هر بزنگاهی که رهبر لعل تر کرد
دیروز آن پیر جماران بذر باشید
امروز نخل انقلاب ما ثمر کرد
نور بصیرت نور غیرت دید هرکس
بر قاب سرخ انقلاب ما نظر کرد
دشمن بخواهد گوی ایران را رباید
باید مرا اول به خاک و خون کشاند
محمد معاذالهی پور
1394/3/9
