شهادت امام هادی ع
بداهه ای تقدیم به امام الغریب،حضرت هادی النقی علیه السلام
از همیشه بیشتر با با گریه های بیصدا
مثل باران بهاری،بیقرار و بی هوا
غصه ی عالم به روی شانه هایم ریخته
می نشینم رو به روی خاطرات سامرا
مانده حسرت بر دلم یکبار هم حتی شده
گوشه ی دنج حرم مثل یتیمی بینوا
هرچه روضه یاد دارم،هر قدر مرثیه هست
هرچه میخواهد دلم تنگم بگویم با شما
از همان اول که یادم هست گیر این درم
از همان روزی که وا شد پای من در روضه ها
آه از آن روزی که وقتی روضه خوانی از تو خواند
آه از آوارگی،از غربت از غم از نوا
هی از این کوچه به آن کوچه تنت را میکشد
گوییا پایان ندارد غربت این ماجرا
وای از غم وای ازغربت امان از کوچه و
وای از سوز صدای غربت شیر خدا
خشکی لب هایت اما ماجرایی دیگر ست
السلام ای کشته ی لب تشنه ی کرببلا
روی خاک افتاده بی جان پیکری غرق به خون
آنطرفتر خواهری با ناله ی وا مصطفی...
محمد معاذالهی
پ.ن: میخواستم بیشتر بنویسم و بهتر اما تب...
شفای همه ی مریض های مسلمین لطفا یک حمد قرائت بفرمایید
