کاتب " تارنمای تخصصی محمد معاذالهی پور "

فکر خودت باش

دل ناگران کیستی؟ فکر خودت باش                من بی تو یعنی نیستی! فکر خودت باش

آخر من از دست تو رسوا میشوم ، پس               فکر دل من نیستی فکر خود ت باش

کاتب

تا فردا

از خواب سپید   میپرم با فردا                امروز مرا میکُشی ام  یا فردا؟

من خیره شدم به ماه تا خوابم برد             من خواب تو را میبینم تا فردا

کاتب

هوس گلاب

یک تکه ی ابر شوق باران دارد              یعنی هوس گلاب و ریحان دارد

من بی تو؟ مگر بی تو منی میماند؟[1]       این برکه به عکس ماه ایمان دارد

کاتب